HomeRubriekenGastblogsBericht
voetnoot
Absolutely Fabulous
Rob Bruijnzeels
03-02-2013
Meestal is het oorverdovend stil na publicatie van een artikel op deze site, maar toen Edwin Mijnsbergen op 24 januari in de rubriek ICT iets schreef over Fablabs, liep het aantal reacties op tot meer dan 15. Ik heb het niet echt bijgehouden, maar ik vermoed dat we daarmee dicht in de buurt van een record zijn gekomen.
Absolutely Fabulous
Nu vind ik sowieso dat je elke bijdrage van Edwin serieus moet nemen, want hij is een van de weinigen in ons vak die met twee benen in de werkelijkheid staat. Meer specifiek: een been in de wereld van de goede oude bibliotheek en met zijn andere in de hoogtechnologische eenentwintigste eeuw. En meestal ben ik ook wel weer een stuk wijzer en vrolijker nadat ik iets van hem gelezen heb.

Maar nu moet ik eerlijk bekennen dat ik na lezing van het dossier Fablab treurig, nee zelfs geïrriteerd raakte. En dat noopt natuurlijk tot ernstig gewetensonderzoek, want als ik pissig word van een artikel van Edwin? 

Edwin beschrijft de opmars van het fenomeen Fablab in de openbare bibliotheek. Om te omschrijven wat dat eigenlijk is, gebruikt hij een definitie van die andere ‘tweebenige’ bibliothecaris Jeroen de Boer: 'Een FabLab is een context waarbinnen het maken, verbeelden, spelen en experimenteren wordt bevorderd. Dit leidt tot nieuwe producten en projecten, maar ook tot nieuwe vormen van samenwerking. Vertaald naar de bibliotheek heb je het dan over een andere soort dienstverlening. Waar het nu immers hoofdzakelijk draait om transactie (in- en uitlenen van boeken, vraag en antwoord) kan het straks draaien om transformatie: de bibliotheek is een plek waar daadwerkelijk verandering optreedt in blikveld en gedachten, die kunnen leiden tot nieuwe verbindingen tussen mensen, materialen en ideeën.'

Op zich is er nog niets mis met zo’n omschrijving. Behalve dan dat je een beetje wantrouwig moet worden als iets omschreven wordt als een context die uiteindelijk moet leiden tot transformatie. Mooie woorden, maar waar gaat het eigenlijk over? Het werd nog veel erger toen ik al die opgewekte reacties las, met alle modieuze mantra’s die er blijkbaar bij horen: 'De bibliotheek als "makers library" (in de brede zin van het woord) is weggelegd als facilitator van processen van sociale innovatie. Het ondersteunen, aanjagen en borgen van lokale maatschappelijke ontwikkelingen. De bieb is dan geen informatiehub meer, maar draagt bij aan kennisproductie”. Bent u er nog? Inderdaad, vol op het orgel! En als ik de reacties allemaal goed begrijp, dan duiken er binnenkort overal in het land Fablabs in bibliotheken op. En een enkeling gaat nog verder en organiseert er zelfs een congres over...

Wat mij opvalt is de modieusheid waarmee het allemaal omarmd wordt. Nog geen jaar geleden moest elke bibliotheek transformeren tot een seats2meet en nu moet weer het hippe meubilair en het cappuccino-apparaat plaatsmaken voor werktafels en 3D printers. Terwijl de Retail-taliban nog druk bezig is met het uitrollen van het plan om de bibliotheek te verkwanselen tot een retailer van nationale allure? Kan dat allemaal tegelijkertijd? Of zijn we bezig om ons eigen onvermogen om wezenlijk te vernieuwen te maskeren door een vlucht in technologie, meubeltjes of cappuccino? Daar word ik wel moe van...

Kortom: de vraag is natuurlijk waar we in godsnaam mee bezig zijn. En die vraagstelling raakt ook aan de kern van mijn irritatie, want waar ligt de unieke verbinding tussen al die initiatieven met de openbare bibliotheek? Waarom is juist die ontwikkeling belangrijk? En in het verlengde van die vraag: waarom gaat het eigenlijk in de openbare bibliotheek?

Als oude rot in het vak ga ik u een inmiddels vergeten geheim verklappen: in de bibliotheek gaat het altijd om een collectie. Een bibliotheek zonder collectie is een buurthuis, debatcentrum, seats2meet, Fablab of een bruin café: van alles, maar géén bibliotheek! Nu kun je in deze tijd met mij stoeien over de vraag wat precies een collectie is (boeken, e-content etc.), maar zonder collectie geen bibliotheek! Als je de collectie niet centraal stelt in je dienstverlening, ben je inwisselbaar met heel veel anderen, die hun specifieke kunstje beter beheersen omdat ze er specifiek voor zijn opgericht.

Maar inmiddels weten wij ook dat het beschikbaar stellen van een collectie (in welke vorm dan ook) niet voldoende is. In de huidige informatieovervloed groeit de behoefte aan nieuwe waarden, aan interpretatie en betekenis. En technologie is daarbij een middel (en geen doel) om je collectie beter tot haar recht te laten komen, te contextualiseren en te verrijken. Als je daarvoor een Fablab nodig hebt: prima. En dan is goed beschouwd een Fablab niet eens zo nieuw, want heel veel jeugdbibliotheken die werken met ‘de 100 talenten’ doen dat al jaren.
Maar haal het vooral niet binnen als de zoveelste hippe attractie, het nieuwste speeltje, gedesigned meubeltje of een nieuwe ‘belevenis’. Want dan kun je wachten op de volgende losse flodder. In dat geval is mijn tip voor januari 2014: een openbare bibliotheek die serieus werk maakt van Gespot, de website die online flirten in (met name) universiteitsbibliotheken faciliteert. Eind december 2012 ontstond dit fenomeen en momenteel zijn er in Amsterdam, maar ook in Utrecht en Groningen, ongeveer tienduizend studenten lid van de Facebook-pagina, die de mogelijkheid biedt om vanuit de universiteitsbibliotheek anoniem maar publiekelijk flirtberichten te sturen naar medestudenten die ook aanwezig zijn in de UB (bron: de Groene Amsterdammer). Geven voor één keer de universiteitsbibliotheken het goede voorbeeld en wordt het toch nog gezellig...
 
Rob Bruijnzeels


Print deze pagina

Reacties op dit artikel (17)

Edwin
3-2-2013 17:59
 Ha Rob,

Dank voor je aardige woorden en bedankt voor het tegengas. Ik vind het fijn dat je dat geeft want met oorverdovende stiltes kun je verder niets in discussies natuurlijk. Ik ben het helemaal met je eens dat een fablab (of welke dienst/functie dan ook) niet als nieuw hip ding moet worden omarmd. Juist niet. Met die geforceerde aanpak gaat er het m.i. vaak juist mis. Dingen worden te vaak ingevoerd zonder dat het echt deel uitmaakt van het grotere geheel. Als het gaat om de kern van het bibliotheekvak raken we nooit uitgepraat. Ik denk nog wel even terug aan de steekwoorden op pagina 3 van 'De Bibliotheek anders bekeken 2'(http://www.debibliotheken.nl/fileadmin/documenten/pdf_oranje/pdf_publicaties/Archief/Oud/De_Bibliotheek_Anders_Bekeken_versie_2.pdf)
co-creatie, processen, toerusten. De zaken waar FabLabs zich mee bezighouden hebben daar volgens mij alles mee te maken.

Ik kan het eigenlijk niet beter verwoorden dan Lankes dat doet op http://quartz.syr.edu/blog/?p=2538. Hij reageert daar op http://hughrundle.net/2013/01/02/mission-creep-a-3d-printer-will-not-save-your-library/. --> Meer over de hele discussie op http://www.alatechsource.org/blog/2013/01/3d-printing-in-libraries-inspiration-or-distraction.html

Niet de zoveelste hippe attractie, wat mij betreft, maar een kans op verbinding met mensen en technologie die als je het goed aanpakt inderdaad zou kunnen leiden tot bepaalde veranderingen, in hoe we omgaan met die mensen en de technologie. Of om Lankes kort te citeren:
"Why in a library? Because that is the core of the library – not the collection – idea creation and knowledge generation. Those books and stacks, and printers, and bathrooms, and study rooms, and tape players, and microfiche readers are just tools to get at what librarians are really supposed to be doing…helping the community create knowledge and know itself."







Jeroen de Boer
3-2-2013 18:44
Helemaal met je eens Rob, dat het draait om de collectie. Maar of het nou papieren boeken of e-content is: het is altijd een container met een boodschap. Mijn perceptie van een FabLab is een collectie die bestaat uit mensen met specifieke kennis. Maar dat is slechts de eerste stap. Waar het namelijk om gaat is dat de informatiedragers (de mensen van vlees en bloed dus) gebruikers van een FabLab verder helpen en hen kennis bijbrengen. Je komt dus niet om een printje te maken met een 3D-printer, maar je leert waarden die passen bij de 21e eeuw: samenwerken, ondernemerschap, sharing. Én de technologie die alomtegenwoordig is, is niet het gebruiksmiddel dat volstaat met een knoppencursus, maar wordt doorgrond. De ultieme levende collectie dus.

Jammer dat je denkt dat wij dit soort ontwikkelingen zien als iets hips en dat dát dan de drijfveer zou zijn. Zo oppervlakkig denken en doen wij niet.

Wat bedoel je trouwens met 'tweebenig'?
JoGnet
3-2-2013 18:46
(met een knipoog) Iets voor de collectie : met een lasersnijder in een FabLab gemaakte houten, duurzame boekomslagen, enkele voorbeelden (1) > http://fablab.waag.org/project/holding-book, (2) > http://www.fablabzuidlimburg.nl/fablog/fabyearbook-2011-te-downloaden en (3) > http://fablabamersfoort.nl/nl/evenement/workshop-houten-boekjes-graveren

Jeroen de Boer
3-2-2013 18:49
@Rob:

Ah, in m'n opwinding las ik helemaal heen over je verklaring 'tweebenig' en dat terwijl het eigenlijk een compliment is (vind ik dan) :)
Petra Klop
3-2-2013 18:58
 Rob,
  
bedankt voor dit verhelderende stuk! Kom een keer kijken in de vernieuwde bibliotheek in Didam ( Bibliotheek Montferland). De collectie staat centraal met zelfs een Schatkamer voor de informatieve materialen voor de jeugd! Hartelijk welkom!!!
Erna Winters
4-2-2013 14:25
Ik begrijp tot op zekere hoogte de frustratie van Rob wel. We lijken af en toe met z'n allen telkens achter iets nieuws aan te hollen. En alles met wat praatwerk in een visie op het bibliotheekwerk te kunnen passen. En daarin volgt het ene idee steeds sneller op het andere. Waarbij middel en doel nogal eens met elkaar verwart worden. Dat kan de bedoeling niet zijn.
En tegelijkertijd denk ik dat het goed is om initiatieven om ons heen, nieuwe ontwikkelingen, nieuwe ideeen de kans te geven. Om er aan te proeven of het iets is dat past binnen de doelstelling van de bibliotheek. Want van dingen uitproberen leer je als organisatie. En zat dat nou net niet in de danslessen van Rob ;-)
Jeroen van Beijnen
4-2-2013 16:52
In tegenstelling tot Rob ben ik een jonge hond in de branche. Ik zie het dan toch ook anders.

Ik heb niet het idee dat bibliotheken achter iedere nieuwe ontwikkeling aan gaan. In tegenstelling zelfs. In mijn ogen hebben de bibliotheken de laatste 10 jaar alle nieuwe ontwikkelingen die bij het bibliotheekwerk aansluiten aan zich voorbij laten gaan. 
Op internet (een van de belangrijkste sociale en technologische ontwikkelingen van de afgelopen 20 jaar) hebben bibliotheken nauwelijks een rol van betekenis gespeeld. Op een simpele website en een slechte online catalogus na zijn de bibliotheken ingehaald door Google, Marktplaats, the Piratebay, Bol.com e.d. 

Die collectie wordt ook steeds minder belangrijk door dit zelfde internet. In plaats van bibliotheekboekjes gebruiken jongeren google en wikipedia voor hun werkstukken. Studenten downloaden hun studieboeken wel ipv deze in de bibliotheek te lenen en reisgidsen staan voor de prijs van een tiende bibliotheekabonement bij de witte boekhandel of koop je 2de hands via bol.com. 

Die collectie die overigens op internet alleen te vinden is voor mensen die al de moeite nemen om naar de bibliotheekwebsite te komen aangezien deze niet door andere zoekmachines geindexeerd kan worden of beschikbaar is voor externe ontwikkelaars. 

Ik kan niet geloven dat wij de collectie echt belangrijk vinden. Als dit zo was, dan hadden wij hier de afgelopen jaren wel meer in geinvesteerd en hier echt werk van gemaakt. 

Ook jammer dat je verwijst naar seats2meet waar nog geen enkele bibliotheek actief mee aan de slag is gegaan. Hoe kun je stellen dat dit een modeverschijnsel is dat geen toekomst heeft en niet in de bibliotheek past terwijl dit nog nergens uitgetest is. 

Volgens mij zijn er voor de bibliotheek nog veel mogelijkheden om zichzelf te ontwikkelen en boven de collectie uit te stijgen. 
Maar als wij alle nieuwe dingen afhouden omdat wij niet met de mode mee willen doen of niet geforceerd hip te zijn, dan kunnen wij in mijn ogen wel inpakken. 
jan morsch
4-2-2013 17:19
@jeroen van Beijnen,
Het klinkt jou, als jonge hond, misschien raar in de oren, maar de collectie is nog steeds de belangrijkste reden waarom mensen naar een bibliotheek komen. Natuurlijk zijn er ook mensen die komen voor een kopje koffie of een tijdelijk dak boven het hoofd, maar de collectie is (en blijft) de kern van onze business. Volgens mij kan je met een kwalitatief goede en actuele collectie zelfs meer (nieuwe) leners binnenhalen dan met allerlei bibliotheekvreemde activiteiten. Voorwaarde is mijns inziens wel dat er dan ook deskundig personeel aanwezig is; mensen die meer kunnen dan boeken terugzettten en wijzen waar de toiletten zijn. Personeel dat ook in staat is om verbanden tussen verschillende collectieonderdelen - al dan niet virtueel - te leggen, die onderwerpen in een andere context kunnen plaatsen en die weten hoe je mensen kunt verrassen en inspireren door ze op nieuwe, onverwachte dingen te wijzen. Dit mag natuurlijk best onder het genot van een kopje latte machiatto zonder melk en met twee schepjes rietsuiker dat wordt uitgeprint door een 3D-printer, maar dat is niet de hoofdzaak van ons vak. Een goede collectie - en dat kunnen ook tijdschriften en kranten zijn - is belangrijk, en daar moeten bibliotheken hun tijd en geld in steken.
J. Morsch, bibliotheekadviseur, specialist collectiebeheer
JoGnet
4-2-2013 17:58
Als we 't dan over de collectie hebben en de toegankelijkheid daarvan dan kan ik daar uit het perspectief van de bezoeker over zeggen dat ik de catalogus ronduit gebruiksonvriendelijk vind en niet meer van deze (internet)tijd en dat ik een digitale collectie van open bronnen volledig mis.

Denk aan Open Content, Open Educational Resources, Open Access. Als je dwarsverbanden wilt leggen, graag ! Maar doe dat dan ook en maak het zichtbaar en toegankelijk voor mij als bezoeker.

De enige hoek van mijn eigen bibliotheek die ik zeer de moeite waard vind is die met tijdschriften en kranten. Die is 'bij de tijd'. De rest van de collectie vind ik een vrij dooie boel en getuigt vanuit mijn interesses niet van veel inzicht in wat iemand zou willen lenen. Nog los van de vraag of 'het boek' voor veel dingen nog het meest geschikte medium is.

Ik mis de recentie en presentie van apps bijvoorbeeld om maar eens een zij(?)straat te noemen. Of het beschikbaar stellen van open source software zoals LibreOffice bijvoorbeeld in plaats van betaalde toegang tot Microsoft Office. En de wijze waarop e-books werden en waarschijnlijk nog steeds worden ontsloten is niet bepaald laagdrempelig en gebruiksvriendelijk.

In mijn beleving is het zelfkritisch vermogen in relatie tot de realiteitszin van een groot (?) deel van 'de' bibliotheekmedewerkers gering. Ik denk nu aan de blogpost : Gaan we niet een beetje dood van binnen? > http://bibliotheek20.ning.com/profiles/blogs/gaan-we-niet-een-beetje-dood-van-binnen

In algemene zin zil ik opmerken dat het geen 'of'  verhaal is maar en en ! Ga dansen, probeer 't eens of vaker met andere partners zoals hackerspaces, FabLab's, Transition Towns of andere maatschappelijk betrokken en publiek gerichte organisaties. Veel plezier en succes !! Laat je verleiden ! Dansen is leuk (vind ik) !!
Agnes Klitsie
5-2-2013 15:30
Leuk zo'n heftig debat over waar het nu toch naar toe moet in de bibliotheekwereld. Ik ben het eens met Jeroen (de colectie is nog steeds de belangrijkste reden voor mensen om de bibliotheek te bezoeken)  maar ook met Jognet( probeer "t eens vaker met andere partners en de catalogus is niet meer van deze tijd)), maar ik ben het vooral eens met Rob over al die nieuwe hippe dingetjes die voorbij komen en niets opleveren. Dat gaat vaak ten koste van kerntaken, die daardoor afbrokkelen. Ik heb weer inspiratie gekregen om andere dingen (gedachten te delen), maar daarover later. Agnes Klitsie
Fabiola Gies
5-2-2013 15:41
Begin januari stuurde Ton de Kruyff me een tweet met de legendarische woorden:’ t moet eens afgelopen zijn met dat loopgraven gegraaf.’

Sommigen knikten stil en instemmend.

De reacties op dit stuk van Rob Bruijnzeels laten zien dat de loopgravens alleen maar breder en dieper worden. En ook al roept de meerderheid van de zelfbenoemde ‘Movers en Shakers’ dat we voor alles open moeten staan, dat er over alles gediscussieerd moet en kan worden, zijn de reacties, zachtjes uitgedrukt, gepikeerd als er iemand publiekelijk tegen de stroom in denkt en argumenteert en vraagtekens durft te zetten achter het zwermdenken (deze mooie term is niet van mij) van de tegenwoordig grootste partij binnen bibliotheekinnoverend Nederland.

En zo worden, jammer genoeg, de discussies ook haast gevoerd als politieke debatten. De meerderheid overschreeuwt de minderheden met zelfgenoegzame quasi-zekerheden. En grote haast is geboden bij alles wat wij in toekomst beslissen, want we zijn immers al te laat…

Ik ben het met Rob Bruijnzeels eens. We raken compleet de weg kwijt als we ons niet de vraag stellen naar de unieke waarde en de essentiele opdracht van een bibliotheek. Een lastige vraag, maar onvermijdelijk.

Een quote die ik regelmatig op social media langs zie komen luidt:’ Wees altijd jezelf, want alle anderen zijn al bezet.’

Wim Keizer
5-2-2013 21:58
Dus geen Labje van Fabje ;-)
Jeroen de Boer
5-2-2013 23:27
Een stevige discussie heet tegenwoordig in bibliotheekland dus een loopgravenoorlog voeren.
 
Dooddoener wat mij betreft. Laten we dus maar ophouden met elkaar van gedachten te wisselen? 

Bottom line: iedereen, maar dan echt iedereen met wie ik van gedachten wissel over FabLabs vanuit of in bibliotheken is laaiend enthousiast. En neem van me aan: ik spreek hier de laatste tijd héél veel mensen over, vooral vanuit het onderwijs en de kunsteducatie. De enige weerklank komt tot nu toe uit 'eigen' gelederen. Waarom? Kan iemand me dat uitleggen? Cultureel ondernemerschap anyone?

En waarom het spinnen als zouden 'wij' alleen maar hip en trendy willen zijn? Rob zegt het eigenlijk perfect: we staan met ons ene been in de traditie en het andere in de 21e eeuw. En dat gaat denk ik heel goed samen.

De unieke waarde en opdracht van de bibliotheek? Da's helemaal geen moeilijke vraag: drempeloos toegang bieden tot kennis en informatie. Maar wie heeft ooit bepaald dat kennis en informatie exclusief worden omhuld door een cover of digitale schil?





Rob Bruijnzeels
7-2-2013 10:21
Laten we inderdaad maar een beetje wegblijven bij die loopgraven, want daar is het geen pretje. Maar een goede gedachtenuitwisseling kan natuurlijk geen kwaad en al die reacties geven een mooi palet aan meningen. Dank daarvoor.

Ik heb me wel verbaasd over de heftigheid en de ongenuanceerdheid van een paar reacties. Ik vind het bijvoorbeeld raar om er een strijd van te maken tussen de technologen en de ‘old school librarians’. Of het wordt nog gekker als een enkeling er een generatieconflict van maakt. Zo’n laatste reactie geeft aan dat dit soort discussies snel leidt tot het creëren van een (niet bestaande) tegenstelling. Het voordeel daarvan is dat je dan als rechtgeaarde bibliothecaris iedereen meteen kan classificeren: vóór of tegen ICT, boeken, internet, retail, fablab, etc. Wel makkelijk, maar het doet geen recht aan wat ik heb willen beweren.

Er is niets mis met ICT, boeken, internet, retail, fablab, mits je het maar verbindt met de bibliotheek als een collectiehoudende instelling: alle activiteiten, elke technologie en alle toeters en bellen moeten in dienst staan van de collectie. Met de collectie inspireert de bibliotheek haar gebruikers, stelt hen in staat om met behulp van die collectie zinvolle en betekenisvolle context te creëren en dat te delen met anderen. Dat proces kan in deze tijden aanmerkelijk aan betekenis winnen dankzij nieuwe technologie. Dus er is niet mis met technologie and all that jazz. Maar technologie is volgens mij dienend aan bovenstaand ‘nieuwe bibliotheekproces’ en is dus geen doel op zich.

En @ Jeroen van Beijnen: vooral ook niet denken dat je in dat nieuwe proces de collectie niet nodig hebt; dat is wel erg ouderwets, hoor!
En @Jeroen de Boer: alleen maar ‘leuk’, ‘nieuw’ of ‘enthousiast’ is dan ook onvoldoende. Je moet niet alleen vragen waarom mensen enthousiast zijn; mensen zijn over van alles enthousiast om heel uiteenlopende redenen. Je moet je echter vooral afvragen waarom je het als bibliotheek wilt en waarom je het bij je primaire proces vindt horen. En dat primaire proces van de bibliotheek verandert spectaculair, waarbij het uitlenen van boeken niet langer meer centraal staat.

Jeroen de Boer
7-2-2013 12:33
 @ Rob:
Daar heb je helemaal gelijk in en om je gerust te stellen: dat enhousiasme heeft betrekking op juist de uitleg waarom wij dit vinden passen bij de primaire functie van de veranderende bibliotheek. En da's natuurlijk hartstikke positief.
kees van Hensbergen
7-2-2013 14:19
de bibliotheek als Vrijetijds VolksVerheffings instituut, het nieuwe VVVi.

(met wellicht een hapje onderwijsbudget//innovatiebudget)

Zo'n 100 jaar geleden bestond er algemene consensus dat geschriften bijzonder geschikt waren om het volk te verheffen. De volksbibliotheek of leeszaal werd geboren en daarmee de collectie.

De collectie was niet het doel, maar een middel tot volksverheffing. Nog steeds een heel goed middel, maar wie gaat/wil  het uiteindelijk betalen ?
De belastingbetaler heeft er best wat geld voor over, maar heeft de overheid dat ook ?
De algemene redenering is tenslotte dat de digitale collectie de fysieke vervangt.

Als 100 jaar geleden  de bibliotheek 'het instituut ter bevordering van zelf-educatie' zou zijn genoemd, met veel geschriften natuurlijk,
dan was een fablab of 'doe het zelf- afdeling met de modernste middelen' natuurlijk opgenomen in het servicepakket.

Toevallig heb ze het instituut bibliotheek genoemd en door de naamgeving ontstaan nu hevige discussie's
Op zichzelf is dat natuurlijk heel positief.
Leo Willemse
8-2-2013 15:21
 De enige hoek van mijn eigen bibliotheek die ik zeer de moeite waard vind is die met tijdschriften en kranten. Die is 'bij de tijd'.(Jeroen van Beijnen).Afgezien van de hele interessante discussie, bleef deze uitspraak me het meest bij.En waar maken de bibliotheken nu eigenlijk nooit reclame mee ? juist.Met een van de absolute parels van onze collectie.Of je bibliotheek nu klein is of gigantisch, overal is in verhouding een schitterende tijdschriftenafdeling te vinden, gratis te bekijken.Over verbindingen maken gesproken!.En nooit, nooit doet de OB hier iets mee.Maar nooit zit welke tijdschriftenafd dan ook zonder publiek.

Het gaat een beetje buiten de discussie om, maar wanneer brengen we die collectie eens effectief naar buiten /

Schrijf een reactie

Naam
E-mailadres (?)
Reactie