Vlak daarvoor had een meisje van dertien uit de tweede klas van het gymnasium gevraagd of ik informatie in boekvorm had over toneel en theater bij de oude Grieken. Het afgelopen jaar hebben al ettelijke gymnasiasten gevraagd naar: het dagelijks eten bij de Grieken, kleding bij de oude Grieken, de positie van de vrouw bij de oude Grieken, enzovoort. Nog veel specialistischer onderwerpen zijn de afgelopen tijd voorbij gekomen. Wat te denken van: scheepvaart in de zeventiende eeuw? En altijd moet het in boekvorm. Als we deze informatie al ooit gehad hebben, dan is die allang uit de collecties verdwenen.

Geen antwoord
Een jaar geleden werd ik daar zo wanhopig van dat ik een paar educatieve uitgeverijen (zoals Malmberg) een mail heb gestuurd om te informeren naar het beleid voor non-fictie voor deze doelgroep. Ik heb nooit antwoord gekregen. Ik vraag me vaak af hoe deze vragen in andere bibliotheken opgelost worden. Dan verlang ik naar een paar oude encyclopedieën, zoals de fantastische, systematisch ingedeelde Spectrum encyclopedie, de Winkler Prins of de Britannica (soms moet het zelfs in het Engels), want dan is de informatie in ieder geval in boekvorm. De onvolprezen Informatie Junior-boekjes zijn heel vaak niet meer voorradig. Eigenlijk moet ik, zoals ik in het verleden regelmatig deed, contact opnemen met de docenten van zo’n school om te vragen hoe ze dat voor zich zien. Wordt het uiteindelijk toch digitaal opgelost? Ook nog niet zo eenvoudig trouwens. Nemen de kinderen uiteindelijk een onderwerp waarover nog wel wat in boekvorm voorradig is?

Landelijke aanpak
Het kan niet anders dan dat men in het hele land hiermee worstelt. Het is weinig zinvol om individuele docenten te benaderen. Misschien is het een idee om dit landelijk aan te pakken. Op welk platform kunnen we dit aankaarten? Zijn er nog veel scholen die per se informatie vragen in boekvorm? Ligt dit aan oudere docenten die niet bekend zijn met digitale informatie? Ligt het aan docenten die al dat plak- en knipwerk van internet zat zijn? Is dit een uitstervend iets? Ligt het aan het type onderwijs? Gaat het ook om basisscholen?

Door het vertrek van een collega doe ik na een lange tijd sinds vorig jaar weer rondleidingen voor brugklassers. Ik informeer dan bij docenten naar dit probleem, maar krijg meestal vage antwoorden. Heel vaak zijn het sport-, kunst- of muziekdocenten die de kinderen begeleiden. Dat zijn namelijk de uren die worden gereserveerd voor bibliotheekbezoek. Deze docenten hebben zelf niet te maken met dergelijke problemen.
Wie helpt me dit probleem op te lossen? Ik ben heel benieuwd naar jullie reacties.

Tekst: Agnes Klitsie