HomeRubriekenGastblogsBericht
voetnoot
‘Fietsen naar Praag’ of de teloorgang van het bibliotheeknetwerk
Bert Breed
06-07-2018
Deze zomer wil ik een fietstocht maken naar Praag, maar op zoek naar geschikte routes bleek het nog niet zo makkelijk daar goede informatie over te vinden. Via de lokale boekwinkel kon ik niet snel genoeg aan de reisgids komen die ik op het oog had en uit eigen ervaring weet ik nu dat ook de bibliotheek niet altijd elk in Nederland uitgegeven boek kan leveren. Doordat alle bibliotheken de collecties verkleinen en actueler maken, verdwijnen er onherroepelijk titels tussen de wal en het schip. Het is net als bij een wielerwedstrijd waarbij een kopgroep is weggereden. In het peloton denkt iedere wielrenner: De anderen moeten het gat maar dichtrijden. Het resultaat is dat het peloton als geheel de boot mist. Zou een deel van het collectiebeleid niet landelijk opgepakt moeten worden?
‘Fietsen naar Praag’ of de teloorgang van het bibliotheeknetwerk
Omdat ik deze zomer een fietstocht naar Praag wil maken, had ik bij een boekhandel de gids Fietsen naar Praag besteld, maar toen ik ernaar vroeg kreeg ik te horen dat het boekje er nog steeds niet was. ‘Vorig jaar duurde het bij dezelfde uitgever ook heel lang. Toen was hij zelf op fietsvakantie,’ aldus de medewerker van de boekhandel. Voor ons was het echter belangrijk om deze reisgids op tijd in handen te krijgen. Nu zorgt iedere fietsreiziger ervoor dat hij een plan B achter de hand heeft voor het geval zo’n gids niet op tijd wordt geleverd. Als bibliothecaris leek mij het meest voor de hand liggend om het boek via interbibliothecair leenverkeer naar Katwijk te laten komen. 
 
Tot mijn stomme verbazing bleek er van Fietsen naar Praag slechts één exemplaar in het hele bibliotheeknetwerk aanwezig te zijn. Dit exemplaar van de Koninklijke Bibliotheek was echter niet te leen, doch alleen in te zien. Je moet dus zelf naar Den Haag om fotokopieën te maken!

Hier wreken zich de gevolgen van een ontwikkeling die ik bij Bibliotheek Katwijk zie en die kennelijk ook in de rest van Nederland speelt: de collecties worden kleiner en de uitleenfrequenties worden leidend voor de aanschaf. Nu weet iedereen die gepokt en gemazeld is in het bibliotheekvak dat de zogenaamde nullijsten in theorie objectief zijn, maar in de praktijk niet. Het komt regelmatig voor dat van de winkeldochters de helft en soms zelfs meer te vinden is op de onderste plank. Bovendien wordt er sterk ingezet op de actualiteit. Boeken ouder dan een jaar of acht à tien verdwijnen zo uit de collectie

Bij een bijeenkomst van collectioneurs uit Noord- en Zuid-Holland waarschuwde iemand van ProBiblio een jaar of vijf geleden voor het gevaar dat als iedere bibliotheek op eigen houtje af gaat schrijven men er op een gegeven moment achter zal komen dat het laatste exemplaar van een bepaalde titel uit het bibliotheeknetwerk zal zijn verdwenen. Met Fietsen naar Praag, voor het eerst uitgegeven in 2006 en in 2016 toe aan de vierde druk, is dit kennelijk al gebeurd. Ik geef het grif toe: het is geen uitleentopper. Maar met name in studentensteden zal deze reisgids toch wel af en toe de kast uit komen?

Tegen onze klanten zei ik altijd: ‘In principe kunnen we aan ieder boek dat in Nederland is uitgegeven, komen!’ Na mijn ervaringen met het in handen krijgen van Fietsen naar Praag zal ik dit niet meer zo stellig beweren.
We worden als afzonderlijke bibliotheken om de drie à vier jaar gecertificeerd, maar hoe zit het met het bibliotheeknetwerk als geheel? Doordat iedereen de collecties verkleint en actueler maakt, verdwijnen er onherroepelijk titels tussen de wal en het schip. En weg is dan ook echt weg.

Het is net als bij een wielerwedstrijd, waarbij een kopgroep is weggereden. In het peloton denkt iedere wielrenner: De anderen moeten het gat maar dichtrijden. Het resultaat is dat het peloton als geheel de boot mist.

En zo raken onze klanten uiteindelijk van de regen in de drup, nu steeds meer bibliotheken veranderen in een soort Bruna-bibliotheek. En hier zou weleens een deel van het ledenverlies kunnen zitten. Mensen die ‘iets anders’ willen lezen, vinden niet genoeg van hun gading om de contributie hiervoor te willen betalen.
Voor individuele bibliotheken zijn deze leners een te kleine doelgroep om te kunnen bedienen, maar veel van deze ‘anders lezenden’ bij elkaar vormen toch een behoorlijk grote groep, die nu zelfs in het totale bibliotheeknetwerk achter het net vist.

Wellicht dat dit deel van het collectiebeleid landelijk opgepikt kan worden. Met ieder voor zich en God voor ons allen komen we er niet....

Bert Breed, bibliothecaris bij Bibliotheek Katwijk

Dit gastblog is een licht bewerkte versie van de blogpost die Bert Breed op 17 juni op zijn eigen weblog publiceerde.


Print deze pagina

Reacties op dit artikel (17)

Hans Krol
8-7-2018 08:20
Bert Breed slaat met zijn ervaring de spijker op de kop. Van personen die al langere tijd lid zijn van de openbare bibliotheek verneem ik dat de collecties allengs verschralen. Zelf maak ik in dit verband nog vrijwel alleen gebruik van de bewaarcollectie in de bibliotheek van het Noord-Hollands Archief. Voor aldaar voor mij niet aanwezige relevante publicaties maak ik gebruik van 'boekwinkeltjes' en vergelijkbare internetsites. Een ander voorbeeld van verschraling is dat in de bibliotheek zelf geen publicaties (van plaatselijk of regionaal belang) in de catalogus kunnen worden ingevoerd; in archiefbibliotheken kan dat (gelukkig) nog wel. 
Joost Heessels
9-7-2018 11:14
Zie hier de achterhoede die spreekt. Als je een goed bibliothecaris bent maak je gebruik van alle middelen die je hebt. De analoge tijd is afgelopen, tijden veranderen. En in gisteren blijven hangen is vandaag echt niet meer genoeg. 
Esther Valent
9-7-2018 20:49
Joost, als er maar een exemplaar niet uitleenbaar beschikbaar is in de KB, welke middelen zou je dan nog moeten gebruiken?
Esther Valent
9-7-2018 20:58
Bijgaand mijn blog op Bibliotheek 2.0 (RIP) van november 2015. Helaas heb ik gezien het onderzoek van Bert gelijk gekregen mbt de slechte verkrijgbaarheid van wat minder populaire en minder nieuwe titels.....

"De Nationale Bibliotheek Catalogus in de praktijk
Posted by Esther Valent on November 4, 2015 at 3:20pm
Ik ben er een voorstander van dat van alle titels in openbare bibliotheken, één exemplaar "ergens" beschikbaar blijft om uit te lenen. Populair materiaal blijft meestal maar 8 jaar in omloop (ziet er anders ook niet meer fris uit op een display), maar aangezien het exemplaar in de Koninklijke bibliotheek doorgaans niet wordt uitgeleend, zou een lener het mijns inziens altijd nog "elders" moeten kunnen opvragen. Als er van de depot-exemplaren bij de KB een digitale editie beschikbaar kan worden gemaakt wordt het een ander verhaal, maar zover is het nog niet.
Een vriend was laatst op zoek naar Plant een pit , waarvan de laatste, 5e editie, in 1985 is verschenen. Hij vroeg het aan via zijn plaatselijke bibliotheek, waar men via Plusbibliotheken of Worldcat heeft gevonden dat het boek in 2 openbare bibliotheken aanwezig zou moeten zijn, namelijk Hilversum en Den Haag. Helaas kwam de aanvraag terug als niet te leveren, omdat het in de lokale catalogi van beide bibliotheken toch niet meer aanwezig bleek. Dat op zich is natuurlijk al tamelijk vervelend, want dat betekent dat de bezitsopgave in het Gemeenschappelijk Geautomatiseerd Bibliotheeksysteem (GGC) niet klopt.
Dat vond ik een mooie om even flink mijn tanden in te zetten en uit te proberen hoe het nu zit met beschikbaarheid van exemplaren in het land en mogelijkheden tot leveren aan collega openbare bibliotheken, waar de NBC ten slotte een oplossing voor moet zijn.
In de huidige NBC in bibliotheek.nl (zie boven bij Plant een pit), is geen bezitsregistratie te zien, maar gelukkig wel in Worldcat. Daar is te zien dat er naast de dus niet meer aanwezige exemplaren in Hilversum en Den Haag, in de KB nog het depotexemplaar is en verder is de titel aanwezig bij de wetenschappelijke bibliotheken van de Universiteit Wageningen en de Universiteit van Amsterdam. De meeste openbare bibliotheken hanteren een hoger tarief voor aanvragen bij wetenschappelijke bibliotheken, omdat zij zelf € 7,50 per aanvraag aan de leverende bibliotheek moeten betalen. Maar.... er is ook nog een exemplaar bij de Gelderse vestiging van de Rijnbrinkgroep, de Gelderse achtergrondcollectie dus.
Als je de aanvraag via bibliotheek.nl indient, krijg je dit exemplaar echter niet geleverd, want de Rijnbrinkgroep levert niet over de provinciegrenzen heen. Een mail aan de achtergrondcollectiemensen in Nijverdal had als resultaat dat het exemplaar alsnog aan mij geleverd werd, waarvoor hartelijke dank, maar dat kan een klant dus niet zelf doen en het is nogal omslachtig.
Maar eens een ander geval proberen. Op Twitter reageerde Annette Stevens, voor haar pensioen bibliothecaris te Nuenen, met de suggestie het eens met het Brabantse netwerk te proberen. Na een paar pogingen met titels die via andere openbare bibliotheken ook te leveren waren, kwamen we uit bij Helium, een in eigen beheer uitgegeven boek door een Nuenense schrijfster. Volgens de Brabantwijzer is deze alleen in Nuenen aanwezig. Bij een check in Worldcat blijkt dat dit exemplaar niet in de GGC verwerkt is, want daar zijn alleen de depot-editie van de KB zichtbaar en het exemplaar van de Universiteit van Tilburg. Betekent dit dat de exemplaren uit de Brabantwijzer sowieso niet verwerkt zijn in het GGC? Dit ga ik nog navragen bij de KB (bij wie moet ik dan zijn eigenlijk?). Voor openbare bibliotheken in het land is dit exemplaar dus niet voor het openbaar bibliotheektarief aan te vragen.
Toch maar eens proberen of ik het exemplaar uit Nuenen geleverd kan krijgen als ik aangeef dat ik het hoogste IBL tarief wil betalen, € 7,50 in mijn geval. Iedere bibliotheekorganisatie heeft daar voor de duidelijkheid weer andere tarieven voor, sprak zij cynisch. Binnen een week kreeg ik de titel geleverd.... van de Universiteit van Tilburg.
Conclusie: in mijn ogen voegt het aan het functioneren van de NBC niets toe als alle aanwezige exemplaren in openbare bibliotheken straks zichtbaar zijn, als er niet tegelijkertijd gekozen wordt voor vrij verkeer over de provinciegrenzen, desnoods voor een iets hoger tarief. Als dat niet gebeurt, kunnen we net zo goed verder modderen met de regionale netwerken, Picarta voor de wetenschappelijke bibliotheken en handmatig aanvragen. Hierbij zou ik Tineke van Ham als voorzitter van de Stichting Samenwerkende POI's in Nederland en Jos Debeij, afdelingshoofd Bibliotheekstelsel, willen oproepen te pleiten voor het leveren van exemplaren van openbare bibliotheekinstellingen over de provinciegrenzen heen, dan hebben we echt een Nationale Bibliotheek Catalogus!

Monique Verweijmeren
10-7-2018 11:09
Ha Bert,
 
Wat je schrijft is waar, er is geen speld tussen te krijgen. Het is een van de redenen waarom gezamenlijk collectioneren zo belangrijk is, evenals het vinden van een goede financiering en werkwijze mbt. de Longtail/voormalig Plusbibliotheken. We werken er hard aan en willen erg graag met zoveel mogelijk bibliotheken in gezamenlijkheid collectioneren om de titelbreedte zo goed mogelijk te bewaken. Uitsluitend collectioneren voor de eigen doelgroep en dan ook nog (gedwongen door teruglopende budgetten) sterk gericht op de goedlopende collecties heeft inmiddels al geleid tot minder titelbreedte. We doen daar onderzoek naar en blijven dat vanaf nu herhalen om te monitoren hoe het zich ontwikkeld.
 
Er moet veel gebeuren voor we de gaten gezamenlijk kunnen dichten maar ik denk dat veel van ons wel overtuigd zijn dat er veel meer  moet gebeuren op het gebied van gezamenlijk collectioneren.






 


Frank Huysmans
10-7-2018 14:06
Natuurlijk is het van belang dat er van zoveel mogelijk titels ten minste één exemplaar bewaard blijft en dat bibliotheken (of provinciale netwerken) inzicht hebben in elkaars aanschaf - en deselectie-informatie om te voorkomen dat er (waardevolle) titels uit het netwerk verdwijnen. Maar wordt er in deze discussie niet te gemakkelijk geconcludeerd dat het netwerk 'teloorgaat' op basis van één specifieke titel?
Het onderscheid tussen *exemplaren* van materialen en *titels* is hier van belang. Het aantal *exemplaren* (materialen) is al langer dalende, weten we uit de statistieken. Of daarmee ook het *titel*-aanbod verschraalt, is nog maar de vraag: het zijn vermoedelijk vooral dubbele exemplaren die worden afgeschreven. Over dat titelaanbod zijn bij mijn weten geen betrouwbare trendgegevens. De Stichting Leenrecht heeft wel gegevens over de aantallen verschillende titels die worden uitgeleend. Ook deze gegevens zijn niet perfect, maar voor wat ze waard zijn: over de periode 2013-2016 is het aantal verschillende titels die werden uitgeleend gegroeid van 274.000 naar 293.000. Dit even ter relativering van de 'teloorgang'. :)
Elma Lammers
10-7-2018 16:33
 Dag Bert e.a.,

Met het Gezamenlijk Collectieplan (https://www.kb.nl/ob/nieuws/2017/uitvoering-gezamenlijk-collectieplan-gestart) onder mijn hoede kan ik de roep om het landelijk niveau afstemmen van collecties alleen maar toejuichen!

Vorige week publiceerden we dit bericht (https://www.kb.nl/ob/nieuws/2018/overeenstemming-nieuw-beleidskader-plusfunctie) over het nieuwe beleidskader voor de plusfunctie. Er zit aardig wat leeswerk aan documentatie bij, maar als je snel wilt weten wat er gaat beuren dan lees je het artikel en de uitvoeringsagenda beleidskader landelijke (plus) collecties.
Zoals je hierin kunt lezen wordt er een werkverband op gericht van bibliotheken met een grote collectie. De oplossing van het door Bert aangekaarte probleem zit hem in de eerst genoemde verantwoordelijkheid van dit werkverband: monitoring en afstemming fysieke landelijke (netwerk) collecties (aanschaf, beheer, en bewaarbeleid). Bij dit bewaarbeleid gaat het namelijk niet meer alleen om de kennisplus collecties (HBO+) maar om alle collecties met een landelijke functie. Dus ook longtail waar we het door Bert gezochte boekje over fietsen naar Praag waarschijnlijk onder mogen rekenen.

De echte bibliothecaris laat zich natuurlijk niet afschrikken door een beetje leeswerk en pakt ook het eveneens bijgevoegde advies Nieuw Beleidskader Plusfunctie (opgesteld door Maurits van der Graaf) er bij. De laatste alinea op pagina 15 geeft al enkele concrete handvatten voor dit bewaarbeleid en de uitvoering hiervan.
Op dezelfde pagina in dit adviesrapport kan je in de eerste alinea lezen dat het digitaliseren en beschikbaar stellen van werken van een belangrijk speerpunt is van de KB. Het zal nog wel even duren voor dat dit (auteursrechtelijk) geregeld is, maar uiteindelijk is het de bedoeling dat op deze manier ook out of commerce werken digitaal beschikbaar komen voor het publiek (cluster 2 van e uitvoeringsagenda bij het collectieplan). Dat scheelt weer een (fiets) ritje naar de KB om het exemplaar in te zien.

Tot slot is het , zoals Frank Huysmans al aangeeft, vermoedelijk zo dat het aantal exemplaren minder wordt maar het aantal titels juist stijgt. Zie hiervoor ook de blog van Mark Deckers van afgelopen februari (https://www.markdeckers.net/2018/02/wel-bezuinigd-op-collecties-maar-niet.html). Ik heb nog wat onderzoeken lopen om exacte titeltellingen te kunnen laten maken, maar dit is nog niet heel eenvoudig vanwege alle verschillende systemen. Zodra hier betrouwbare aantallen over beschikbaar zijn zorg ik er natuurlijk voor dat deze naar buiten komen.

Kortom: alles is nog niet perfect maar als je het mij vraagt bevinden we ons als bibliotheeknetwerk bevinden ons op de goede route!
Wim Keizer
13-7-2018 17:02
 
"Doordat iedereen de collecties verkleint en actueler maakt, verdwijnen er onherroepelijk titels tussen wal en schip. En weg is dan ook echt weg."
Ik ben het met Bert Breed eens dat dit jammer is en dat openbare bibliotheken als belangrijk taak hebben dit verdwijnen van titels te voorkomen (kan er heus nog wel bij, met al die functies die ze toch al hebben of claimen).
 
Volgens Joost Heessels is de analoge tijd voorbij. Volgens mij is dit onzin. Digitale informatie heeft grote voordelen en analoge informatie heeft grote nadelen, maar het omgekeerde geld even goed, zij het op andere aspecten. Zo is het bijvoorbeeld heel mooi dat allerlei instanties hun rapporten digitaal publiceren (je bent dan geattendeerd) of dat een mailtje van "Mijn overheid" erop wijst dat de gemeente of het waterschap een brief klaar heeft staan.
Ik lees dikke rapporten, als ik ze echt goed wil lezen en daarna wil bespreken voor bijvoorbeeld Bibliotheekblad.nl, echter veel liever op papier, omdat ze dan voor mij veel toegankelijker zijn (bij horizontaal, verticaal en diagonaal lezen).
En ik ken mensen die prima digitaal onderlegd zijn, maar toch liever hun post van overheidsinstanties (met meestal facturen voor aanslagen erbij) op papier in hun brievenbus willen krijgen. Voor de niet zo digitaal onderlegden ook gewoon een noodzaak, zoals de Ombudsman onlangs nog aantoonde.
 
Volgens Martien Bron is een routeboekje om te fietsen van de voriige eeuw. "We fietsen nu met behulp van digitale apps of gps. Veel handiger en altijd actueel."
Ja, maar als Bert Breed of gebruikers van bibliotheken nu liever met een papieren boekje (naast de digitale middelen) willen fietsen of voor andere doeleinden boeken op papier willen hebben, moet iemand anders dan gaan bepalen dat dit ouderwets is? Ik zou zeggen: gun ieder z'n keuzevrijheid en laat de bibliotheek bijdragen aan die vrijheid.
Wim Keizer
13-7-2018 21:42
 
Correctie: ...het omgekeerde geldt even goed,...


Vincent Rotermundt
14-7-2018 16:30
Laten we nou als collega's niet gaan bedenken wat goed is voor de klant. De één wil analoog de ander wil digitaal. Zelf zou ik voor de fietstocht naar praag toch liever het boek willen geschreven door een ervaringsdeskundige. Met de aanvulling van de website. Lezen vanaf papier blijft toch langer beklijven. Overigen kon het boekje binnen 24 uur geleverd worden door boekhandel De Zwerver in Groningen. Altijd doen voor de klant. Nergens voorradig in Nederland, schaf het dan aan. 
Joost Heessels
15-7-2018 13:46
 Hoezeer ik Wim Keizer ook mag ben ik het niet eens met wat hij zegt. De analoge tijd loopt op het eind. Ik snap best dat er mensen zijn die dat niet willen geloven of liever nog hybride blijven leven en dat mag van mij. Bibliotheken zullen tot het laatste papieren boek moeten blijven voor die doelgroep. Maar tijden veranderen en ik zie te veel bibliotheekmedewerkers er niet naar handelen. Deze mensen blijven stug doorgaan zoals ze altijd al werkten en dat is niet meer genoeg voor de ontwikkelingen die er aan zitten te komen.
Peter Nugteren
15-7-2018 14:09
Blij dat deze discussie is gaan leven. Volgens mij weten we het geen van allen zeker. De cijfers die Frank citeert zijn volgens mij nogal onbetrouwbaar (denk aan titels met nieuwe isbn's, die als echte nieuwe titel door het leven gaan, e-books, dubbele titelbeschrijvingen, enzovoorts). Ik zag het probleem eigenlijk wel graag gekwanificeerd door een (zo solide mogelijk) onderzoek. Want beter ten vroege gekeerd (of gekend) dan te laat. Of zoiets. Of misschien bestaat het probleem inderdaad niet.  Ik weet het niet. Als bibliothecaris met loslatingsangst heb ik er maar een blogpostje over geschreven - inclusief een idee voor een mogelijk simpel onderzoek. https://www.peternugteren.nl/fietsen-naar-praag
Martin de Jong
15-7-2018 14:32
De deskundige Heessels snapt dat er mensen zijn die ‘nog hybride blijven leven’ en dat mag van hem.
Ik weet niet waar zijn waanidee op berust dat mensen zijn toestemming nodig zouden hebben om hybride te blijven leven.
‘Maar tijden veranderen en ik zie te veel bibliotheekmedewerkers er niet naar handelen.’
Wie zijn die bibliotheekmedewerkers die hij er niet naar ziet handelen (en waar ziet hij dat)? Hij noemt er niet een, roept alleen in het wilde weg dat het er ‘te veel’ zijn.
(Misschien dat algoritmes en big data hier uitkomst kunnen bieden.)
Joost Heessels
15-7-2018 18:04
Meneer de journalist, men hoeft van mij geen toestemming te vragen. Ik heb gewerkt in de sector en ik weet waarover ik spreek. U mag mij in twijfel trekken en dat maakt mij niets uit. Verder zie ik het door heel het land en het spreekt ook uit deze column, maar laat mensen hun kop in het zand steken.
Hans Krol
16-7-2018 14:16
 Joost Heessels mag het zeggen en wat mij betreft ook beter menen te weten, maar of hij de doelstellingen en hoofdtaken van een openbare bibliotheek anno 2018 voldoende onderkent waag ik te betwijfelen. 
Volgens expert Francine Houben zijn "bibliotheken de kathedralen van onze tijd". Weliswaar werkt zij als architect aan dergelijke instellingen in wereldsteden als Birmingham, Washington en New York. Zoals de vrouw van journalist Han Lips in Het Parool van 13 juli opmerkte als vergelijking met de NYPL: "hier steekt de OBA wat bleek bij af". Niettemin mogen we behalve met de OBA meer dan tevreden zijn met openbare bibliotheken in steden als Maastricht, Almere, Spijkenisse, Delft, Zwolle, Heerlen, Arnhem en trouwens ook in talrijke andere minder grote gemeenten. Na de overwonnen hobbels en onvoorziene vertragingen zoals het faillissement van Bomefa, mogen we aan dit lijstje binnenkort vrij zeker de 'keramische' bibliotheek van Deventer voegen [niet te verwarren met de keramische bibliotheek van Coolen in Eindhoven]. Om in voornoemde beeldspraak te blijven, dat zijn dan weliswaar geen 'kathedralen', maar een trapje lager mogen deze gebouwen als 'basilieken' worden aangeduid. De bibliotheekjes in kleine plaatsen, die worden ingericht in een school, bank of supermarkt kunnen dan om de vergelijking door te trekken als 'schuilkerken' worden beschouwd.
Tussendoor een anecdote over wat ik recent meemaakte. In Heemstede mogen we ons gelukkig prijzen met een zeer energieke en creatieve boekverkoper die wekelijks vaak meerdere activiteiten organiseert zoals boekpresentaties etc. Bij te verwachten grote aantallen bezoekers vinden die niet in zijn winkel maar in een zaal elders binnen de gemeente plaats. Landelijk heeft Arno Koek enige bekendheid gekregen als deelnemer aan het boekenpanel van 'De Wereld Draait Door'. Kortgeleden bezocht ik een lezing in zijn boekenzaak en vroeg een dame na afloop of de boekhandel naast het verkopen van boeken ook een uitleenafdeling zou willen opzetten. Zijn antwoord was, dat gelet op een bibliotheek in de gemeente hij daar op  dit moment geen behoefte aan had , en wist niet (wie wel?) welke ontwikkelingen zich in de toekomst nog voordoen.
Zoals bekend bevindt zich in de Amerikaanse staat Texas een 'bookless library', maar vastgesteld is dat een nabijgelegen traditionele bibliotheek in San Antonio nog altijd aanzienlijk meer mensen trekt. Zeker is dat het vandaag de dag nog te vroeg is zoveel boeken de deur uit te doen, zoals recent gedaan door de Erasmus universiteit in Rotterdam ten gunste van meer zitplaatsen. Het is voorts te betreuren dat men in de Amsterdamse Unversiteitsbibliotheek aan het Singel, die je tegenwoordig weer zonder pasje kunt betreden, in de leeszalen lege boekenkasten aantreft, omdat de naslagwerken kennelijk elders zijn ondergebracht. Of all places in Urk verzamelt professor Mart van Lieburg, bibliothecaris KNMG en stichter/beheerder van het Trefpunt Medische Geschiedenis Nederland:  documentatie, archieven en intussen vele tienduizenden afgeschreven boeken, opgeslagen in enkele gehuurde hallen. Die worden door vrijwilligers (veelal gepensioneerde artsen) geordend en kunnen vervolgens worden geraadpleegd. De eerste boeken en tijdschriftartikelen met informatie opgedaan in de Urker loodsen zijn intussen gepubliceerd.
De traditionele informatiefunctie van de openbare bibliotheek is als gevolg van virtuele ontwikkelingen (google, bing, wikipedia enz.), maar ook om andere redenen, minimaal geworden. Het verstrekken van faciliteiten om te lezen en te studeren blijft voluit overeind. Allerlei manifestaties rond boeken, informatie en literatuur zijn mooi meegenomen. Naast leesbevordering, met name voor kinderen en laaggeletterden, blijft de aanschaf, ontsluiting en uitleen van op papier gedrukte boeken, zo mogelijk ook van andere materialen, essentieel voor een openbare bibliotheek - ook al zijn de enorme uitleencijfers die we gewend waren in het laatste kwart van de vorige eeuw, verleden tijd geworden. Gaarne spreek ik mijn waardering uit voor de depot-suggestie van Esther Valent.








Esther Valent
16-7-2018 16:45
Ho ho Hans de traditionele informatiefunctie van de openbare bibliotheek is helemaal niet minder geworden, in de publieksdienstverlening laten we bezoekers zien welke digitale bronnen ze kunnen gebruiken voor hun informatievraag, we geven Zoeken en vinden lessen op basis- en middelbare scholen en aan workshops in de bibliotheek. Juist onze tradiotionele informatiefunctie leent zich uitstekend om in het oerwoud op Internet juiste en betrouwbare informatie te vinden!
Joost Heessels
16-7-2018 17:19
Echt waar, is Francine Houben een bibliotheekdeskundige alleen omdat ze de gebouwen ontwerpt. De bibliotheekmedewerkers zouden zelf de deskundige moeten zijn en zich niet door een architect de les laten lezen . Ik onderken de doelstellingen van de bibliotheek anno 2018. En er zijn gelukkig mensen die verder kijken dan alleen deze doelstellingen, bijvoorbeeld Albert Kivits van Bibliotheek Eindhoven. Verder is ook de informatiefunctie van de bibliotheek essentieel voor onze samenleving, het gaat mij om de uitvoering van dit alles. 

Schrijf een reactie

Naam
E-mailadres (?)
Reactie
 

Zoeken

Uitgebreid zoeken | Archief Bibliotheekblad

Gerelateerde informatie